Katherine Parkinson (The IT Crowd) u John Heffernan (Dracula) imexxu lill-kast fil-kummiedja romantika ta’ Shakespeare li tindirizza x-xemx, il-baħar u l-identità żbaljata.
Katherine Parkinson (The IT Crowd) u John Heffernan (Dracula) imexxu lill-kast fil-kummiedja romantika ta’ Shakespeare li tindirizza x-xemx, il-baħar u l-identità żbaljata.
L-Organizzazzjoni Internazzjonali għall-Migrazzjoni – Missjoni IOM f’Malta tiċċelebra l-Jum Internazzjonali tal-Migranti bi wiri fi ħdan il-Global Migration Film Festival.
Joseph and his two sons, Joachim and Ivan, form a close-knit family but fail to see that each one is losing control of his life. Joachim is supposed to be studying psychiatry but spends most of his time daydreaming about his ex-girlfriend, Ivan cannot fit in at school despite being very smart, and Joseph has secretly quit his job as a doctor and is trying to become a writer. While there is plenty of affection at home, all three are also, clumsily, searching for love...
Matilda Wormwood (Alisha Weird) hija tifla żgħira verament kurjuża, fuq tagħha u li għandha immaġinazzjoni vivaċi — u l-agħar ġenituri fid-dinja. Filwaqt li ommha u missierha (Stephen Graham u Andrea Riseborough) jikkuntentaw ruħhom b’programmi televiżivi tal-agħar kwalità u skemi diżonesti biex jagħmlu l-flus, hi tħobb tintilef fil-paġni tal-kotba għeżież tagħha. Jekk huma storbjużi, egosti u kattivi, hi osservatriċi silenzjuża, dejjem moħħha f’atti ta’ ribelljoni u ta’ vendetta żgħar u tosti.
Is-Sopran Nadine Sierra tinterpreta bħala l-korteġjana li tissagrifika ruħha Violetta—waħda mill-aqwa eroini tal-opra—fil-produzzjoni vibranti ta’ Michael Mayer tat-traġedja maħbuba ta’ Verdi.
Storja dwar l-ewwel imħabba bejn Maren, mara żagħżugħa li qed titgħallem tgħix fil-limiti tas-soċjetà, u Lee, vagabond intens u nieqes mid-drittijiet, hekk kif jiltaqgħu u jingħaqdu biex imorru fuq odissea twila elf mil li teħodhom madwar it-toroq sekondarji, il-mogħdijiet moħbija, u l-bokkaporti tal-Amerka ta’ Ronald Reagan. Iżda minkejja l-aqwa sforzi tagħhom, kull triq twassalhom għall-passat terribbli tagħhom u għall-pożizzjoni finali li tiddetermina jekk imħabbithom tistax tegħleb il-fatt li huma differenti mill-bqija tas-soċjetà.
LIVING hija l-istorja ta’ bniedem ordinarju, imnaqqas minn snin ta’ rutina ta’ uffiċċju oppressiva għal eżistenza ta’ dell, li fil-ħdax-il siegħa jagħmel sforz suprem biex ibiddel il-ħajja matt tiegħu f’xi ħaġa mill-isbaħ – f’waħda li jista’ jgħid li tkun għexet bis-sħiħ.
Id-drama eċċitanti ta’ Umberto Giordano terġa’ lura għar-repertorju tal-Met għall-ewwel darba f’25 sena. Ippakkjat b'melodiji memorabbli, arja ta' spettaklu, u konfronti splussivi, Fedora teħtieġ kast ta' vuċijiet mill-aqwa u l-produzzjoni l-ġdida tal-Met twiegħed li twassal ir-riżultat meħtieġ.
Fid-90ijiet, tifel ċkejken jgħix f’Burundi ma’ missieru, intraprenditur Franċiż, ma’ ommu Rwandiża u oħtu ż-żgħira. Iqatta’ ħinu jilgħab ma’ sħabu tal-klassi sakemm tfaqqa’ l-gwerra ċivili, li tkisser l-innoċenza tat-tfulija tiegħu.
Id-debutt mill-isturdament tal-kittieb-direttriċi Skoċċiża Charlotte Wells, Aftersun tgħaqqad storja ta’ tama ta’ maturità ma’ ritratt ta’ familja poignant u intimu li jħalli impressjoni li ma titħassarx.
François Ozon iwassal il-ħajja u l-arti tal-idolu tiegħu Rainer Werner Fassbinder b’dan ir-rakkont impressjonanti ta’ trijangolu tal-imħabba.
1877. Fil-punt li jagħlaq 40 sena, imqabbda bla waqfien fil-kurpetti mill-istaff eżasperat tagħha, id-dinja mgħaġġla tal-monarkija Awstrijaka hija l-aħħar ħaġa li tieħu ħsiebha l-Imperatriċi Sisi (Vicky Krieps).
Sa fejn jiftakru, il-familja Solé qattgħu kull sajf jiġbru l-ħawħ mill-ġonna tagħhom f’Alcarràs, raħal żgħir fi Spanja. Iżda l-uċuħ tar-raba’ ta’ din is-sena jista’ jkun l-aħħar tagħhom, peress li jiffaċċjaw iżgumbrament.
Mill-produttur-kittieb-direttur Todd Field jiġi TÁR, b'protagonisti bħal Cate Blanchett bħala l-mużiċista emblematika Lydia Tár.
